Orangenlied

Hi friend,

Thanks for reading my lines this month, I really appreciate it, so thank you!

I hope this finds you in a nice moment. It is summer vacation and the rhythm of life has a slightly different pace. Slow or not, my goal is to post something every month around the 7^th.

This will be my fourth post, and I wanted to tell you a little bit about my writing process.

I noticed how different each piece has been so far. I don't have a big plan behind it. I just find pleasure in words. Expressing my thoughts, memories, something I heard or felt.

I write in my mother tongue - Dutch - but I usually start my texts in English, sometimes in German, almost as if the subject picks the language.

Occasionally I know what I want to write, other times it starts with a vague idea or I get triggered and feel the need to write it down, immediately on the spot, wherever I am, before I lose it. This month the latter happened on an airplane.

A week earlier in class, I heard a student sing a beautiful German song. It reminded me of a memory someone shared with me over 20 years ago.

I finished the class and forgot about it, but kept the song in my playlist. As I waited for the plane to take off, it played and this time I started writing.

In Dutch, but since I post in English, I started the translation. But as the song is in German, it also cries for this version, which turns out to be my favourite.

So I post are all three versions. Listen to the song and choose the language you like!

The song is called Orangenlied by AnnenMayKantereit. (I’ll give a link at the bottom to an online translation of the song lyrics it for the non-German speakers.)

Hope you enjoy it.

Amber

link to the English translation of the song

https://genius.com/Genius-english-translations-annenmaykantereit-orangenlied-english-translation-lyrics

*********

Neun.

Neun Mandarinen hat er bekommen.

Eine für jedes Jahr seines Lebens

Eine für jedes Jahr, das er zu Hause lebte

Zuhause

Er will sparsam sein, den Geschmack der Heimat so lange wie möglich bewahren.

Nur wenn er es nicht mehr aushalten kann.

Wenn ihn die Sehnsucht nach seiner Mutter, dem Meer, dem heißen Wind und sogar seinem nervigen kleinen Bruder übermannt.

Erst dann wird er eins schälen.

Langsam saugt er den Sonnenschein und die Wärme seiner Heimat heraus, die in jedem Orangenteilchen stecken.

Im Bett, unter der Bettdecke, wo ihn niemand sehen kann.

Die Schalen bewahrt er in einem Papiertaschentuch unter seinem Kopfkissen auf, bis sie hart sind.

Wenn die Mandarinen zur Neige gehen, weiß er, dass er kein Kind mehr sein kann.

Er öffnet das Taschentuch, riecht an den verhärteten Schalen, richtet seinen Rücken auf und wirft sie weg.

*********

Nine.

Nine mandarins he has been given.

One for each year of his life

One for every year he lived at home

Home

He wants to be sparing, keep the taste of home as long as possible.

Only when he can’t hold himself together.

When the longing for his mother, the sea, the hot wind and even his annoying little brother gets the better of him.

Only then will he peel one.

Slowly sucking out the sunshine and the warmth of his homeland trapped in each orange particle.

In bed, under the covers, where no one can see.

The peels he keeps in a paper handkerchief under his pillow until they’re hard.

When the mandarins run out, he knows he can no longer be a child.

He opens the handkerchief, smells the hardened peels, straightens his back and throws them away.

*********

Negen.

Negen mandarijntjes heeft hij meegekregen.

Eén voor elk jaar van zijn leven

Eén voor elk jaar dat hij thuis mocht wonen

Thuis

Hij wil zuinig zijn, de smaak van thuis zo lang mogelijk bewaren.

Alleen als hij het echt niet meer kan houden.

Als zijn verlangen naar zijn moeder, de zee, de hete wind en zelfs zijn vervelende broertje hem te veel wordt.

Pas dan pelt hij er een.

De zonneschijn en warmte van zijn vaderland langzaam uit elk partje zuigen.

In bed, onder de dekens, waar niemand hem kan zien.

De schilletjes bewaart hij in een papieren zakdoek onder zijn kussen tot ze hard zijn.

Als de mandarijnen op zijn, weet hij dat hij geen kind meer kan zijn.

Hij opent de zakdoek, ruikt aan de hard geworden schillen, recht zijn rug.

En gooit ze weg.

*********